Draadloze elektriciteit

Als ik op stap ben neem ik altijd mijn laptop, mobiele telefoon en e-reader mee. Allen lichtgewicht dus dat valt wel mee. Alleen : ze hebben alledrie elektriciteit nodig. En waar de e-reader een redelijke tijd meegaat, is mijn laptop al na 2 uur uitgeput.

Opladers mee dus. Meervoud. Wand er is geen enkele oplader die op een ander apparaat past. Ze hebben allemaal zo hun eigen aansluitstukjes en eigenaardigheden.

Zo heeft de oplader van de ILIAD een hub nodig, waaraan je ook de USB verbinding voor computercontact kunt aansluiten. De oplader van mijn nieuwe Hanvon heeft overigens wel een handig foefje: de usb-aansluiting kan daar in een elektriciteits-stekker. De telefoon kun je gelukkig met een USB-aansluiting opladen via de computer, dus dan volstaat een dunner draadje, zonder adapter.

Vaak hebben ze allemaal ook nog een koptelefoon met aansluiting, waarbij de Cybook het helemaal gek maakte, want om mijn koptelefoon aan te kunnen sluiten had ik nog een verloopstekkertje nodig.

Mijn laptopje – een HP Mini – maakt het het bonst: zelf een lichtgewichtje is het snoer fors en stevig, de adapter zwaar en de steker van zo’n fors formaat dat ik hem met moeite uit een stopcontact kan trekken.

Mijn grote wens is dus: draadloze elektriciteit.

Dat zou in deze moderne wereld toch moeten kunnen, heeft niemand daar nou eerder aangedacht?
Jawel hoor, lees ik op de site van Draadloos.nu. Nikola Tesla had in de 19e eeuw al iets bedacht met elektromagnetische velden. Maar omdat afname daarvan niet meetbaar was en er reeds een elektriciteitsnet was opgetuigd ging dat niet door.

Maar ‘men’ zat niet stil: in april 2007 berichtte Sync.nl “Draadloze elektriciteit vervangt laatste snoer “en vertelde het verhaal van Powercast: elektriciteit uit radiogolven. Een zonnige toekomst want men: “denkt in 2008 “miljoenen zenders en ontvangers” te verkopen.

Ik heb daar in 2008 niets van gemerkt. Maar Powercast is nog steeds actief en heeft vorig jaar (2009) zelfs de “Best of Sensors Expo” Gold Award gewonnen.
Ook zijn er zogenoemde Powermats, die je kunt kopen en waarop je je apparaatn kunt leggen. Maar daar heb je ook weer een receiver nodig, specifiek voor ieder apparaat.
Maar toen kwam in juli 2009 Eric Giler, CEO van het Amerikaanse bedrijf Witricity. Hij demonstreerde tijdens de Ted Global conferentie hoe zijn bedrijf televisies en mobiele telefoons veilig draadloos van stroom kan voorzien en opladen. Giler verwacht dat draadloze stroom binnen anderhalf jaar in de eerste producten zal verschijnen. Zijn systeem maakt gebruik van elektromagnetische velden tussen het stopcontact en je apparaat. Ik hoop niet dat je ook daarvoor weer apparaatspecifieke connectors voor moet hebben.

Er is zelfs een Wireless consortium dat zich officieel bezighoudt met de vraag en nut van draadloze stroom. Nou voor mij is dat evident, en ik hoop dat het gauw komt.

Of moet ik dan toch maar investeren in een aparte accu voor mijn HPtje (zwaarder dan de hele laptop), zodat ik wat langer nog online kan zijn?

Aanvulling 2 feb 2010:
Ik lees net over de toepassing van piëzo-elektrisch effect in "Je lijf als stroombron"artikel in Kennislink.nl van Barry van der Meer: elektriciteit uit een rubber implantaat in je lijf of in je schoenzolen.