22 sep 2010

Unique Tag zoeken in WoS

Als je een record download uit Web of Science zie je in het veld Accession Number een code staat:
ISI:000264184800005
Kijk je in het volledige record van Web of Science dan is die code nergens terug te vinden. Er is dus geen - publiek - veld met die code.

Dat is vreemd, want het lijkt een unieke toegangscode en je zou er bijv. makkelijk op moeten kunnen zoeken.
Zoeken, ook via de Advanced optie levert niets op.

In Endnote zie ik dat in het veld URL wel een link naar het full record wordt gelegd op basis van diezelfde code die in het Accession Number staat:


In de Preferences voor het URL veld lees ik wel dat de URL code voor het ISI base URL is:
http://gateway.isiknowledge.com/gateway/Gateway.cgi
Maar hoe dat eraan vast te knopen zie ik niet.

Via Endnote kan ik wel een workaround creëereen:
- Maak een test-record dat uit WoS is gedownload.
- Tik in het veld URL
- Vul het Accession number (zonder ISI : )in achter de twee schuine strepen //
- Sluit record en open opnieuw. Nu is het een link geworden die je kunt activeren en dan kom je bij het record in WoS.

En jawel hoor je komt bij het betreffende record.

Toch maar eens aan Thomson Reuters Support vragen hoe zij dat nu gedacht hebben. Het antwoord :

The number you have been sent is actually a UT tag (Unique Tag), used as an identifier for records indexed on the Web of Science.
You can display the record for any UT, by adding it to the URL below;
http://gateway.isiknowledge.com/gateway/Gateway.cgi?&GWVersion=2&SrcAuth=CustomerName&SrcApp=CustomerName&DestLinkType=FullRecord&KeyUT=ADDUTHERE&DestApp=WOS

Dus als je die URL in de browserbalk plakt en op de plek van ADDUTHERE het nummer intikt, dan kom je bij het record.

Nu nog een makkelijke manier zien te vinden om dit te onthouden.

*
Update donderdag 23 sept 2010.
Naar aanleiding van een Tweet van Wow!ter nogmaals geprobeerd UT te zoeken in Advanced Search. En jawel hoor, het werkt nu wel.
Dus voortaan gewoon in Advanced Search :
UT=000264184800005




18 sep 2010

Lezing Frans Vera


Op dinsdagavond 7 september jl. organiseerde Elsevier de 2e H.J. Schoo lezing in de Rode Hoed in Amsterdam. Na een welkomswoord door Arendo Joustra, hoofdredacteur van het blad Elsevier en een inleiding door Simon Rozendaal, presenteerde Frans Vera zijn lezing onder de titel “Is de natuur een constructie?”.
In zijn inleiding verwees Simon Rozendaal naar de door Vera en Schoo gedeelde invloed van Jac.P.Thijsse, natuurbeschermer en –behouder van het eerste uur. Schoo, oud-hoofdredacteur van Elsevier, waarna deze lezingencyclus is genoemd, was ook een natuurbeschermer, zijns inziens was Nederland een cultuurlandschap; Schoo was tegen Ersatznatuur van de tekentafel, zoals hij dat noemde. Vera echter gelooft wel in de maakbaarheid van een stukje oorspronkelijke natuur. In Vera's proefschrift ‘Metaforen voor een wildernis: eik, hazelaar, rund en paard' in 1997 verdedigde hij het idee dat Europa van nature een parklandschap is met grote grazers

Frans Vera begint zijn presentatie met een verwijzing naar het beroemde boek over eilandevolutie van David Quammen ‘Het lied van de dodo’: de natuur als een Perzisch kleedje in stukken gesneden. Zo kun je de natuur in Europa ook zien. Ecosysteem als samenhang in Europa is verdwenen = in stukken gesneden
Het verdwijnen van de natuur begon met manipulatie van het landschap door de mens van af de steentijd. Vraag door de gehele tijdslijn aan oermensen ' wat is natuur' dan geven ze een referentiekader met de wildernis, de huidige mens is dat ijkpunt kwijt.

Soorten worden de verbeelding van de natuur, het raamwerk is niet meer natuurlijk, alles is ontgonnen. Het ijkpunt van de natuurbeschermers is dat van voor de invoering van de kunstmest, de boer is bepalend.
De natuurbeschermer van nu, en i.h.a. de mens van nu lijdt onder het syndroom van de verschuivende ijkpunten. Omdat niemand meer weet wat natuur is.
Andere visie op natuur is die van de successietheorie, ‘als je niets doet en ook vee eruit haalt, wordt alles vanzelf natuur’, zo wordt het gesloten bos het ijkpunt. Iedereen wordt verdraagzaam voor het kruipende verlies aan natuur en emotioneel omdat het een waarde vertegenwoordigd. Het bos wordt daardoor een enorm emotioneel obstakel.

Maar zie de oude meesters schilderden geen gesloten bos, maar veel.
Alle dieren, planteneters, eten wat anders, daardoor zijn er meer kansen voor vernieuwing en ontstaat een enorm soortenrijk, afwisselend parklandschap
In de Oostvaardersplassen lieten de grauwe ganzen zien dat zij de begroeiing konden sturen en daarmee ook de wisselende waterstand. Ganzen eten riet in het moeras tijdens de rui, maar daarna voornamelijk gras. Zo ontstond het idee om grote grazers in te zetten ter vervanging van oerrunderen en tarpans. Verschillende en jaarrond begrazing levert gevarieerde mogelijkheden.
De draagkracht van een natuurgebied bepaalt het aantal dieren dat na de winter overleefd.
Er is een relatie tussen vet en vruchtbaarheid. De natuur = voedsel reguleert aantallen. En die kunnen sterk variëren.

Bosweidetheorie: Wilde grote planteneters zorgen voor het voortbestaan van de natuur, niet alles wordt kaal gevreten want doornstruiken beschermen de bomen.
Met referentie aan de psycholoog Daniel Kahneman, loss aversion theory, vertelt Vera over de reactie op het Plan Ooievaar, het doorsteken van de zomerdijken zodat de uiterwaarden van de Rijn weer kunnen overstromen bij hoog water. Vooraf werd voornamelijk ontkennend, want verliesmijdend gedrag vertoond. Dat is alleen te overkomen als er ergens een positief voorbeeld is. Nu de natuur in de uiterwaarden van het Gelders rivierengebied zich zo fascinerend ontwikkeld tot een afwisselend bloemrijk landschap is iedereen wel positief.
Frans Vera antwoord op de vraag ‘Is natuur een constructie’ met “Ja, de natuur is een constructie omdat we geen ijkpunt hebben”.
Aansluitend was er een discussie, waarbij vnl. werd gevraagd naar het dierenwelzijn in de Oostvaardersplassen. Dierenwelzijn, aldus Vera wordt m.n. gerefereerd aan huisdieren en niet aan bio-industrie. Het hek rondom de Oostvaardersplassen maakt niks uit, als je het vergelijkt met bijv. Serengeti waar ook 70 % overleefd.

De EHS, Ecologische Hoofdstructuur is conform grote infrastructuurplannen, waarbij natuurgebieden met elkaar verbonden worden. De schaal van natuurgebieden moet groter en dan kan er ook meer wb toeristen. Waarom is uitwerking van deze natuurontwikkelingsvisie juist in Nederland plaatsvindt, os vanwege 'necessity is the mother of invention' de noodzaak is hier aanwezig doordat het land klein en het aantal mensen groot is.
Het gaat niet zozeer over de biodiversiteit van soorten, maar die van ecosystemen.

Al met al een leerzame presentatie, die na te lezen is in een boekwerkje dat bij Elsevier besteld kan worden.

1 sep 2010

Data visualisatie

Afgelopen zomer heb ik wederom het Museum Grafische Vormgeving (graphic Design Museum GDM, ook met iPhone app) in Breda bezocht. Na mijn eerste bezoek in december 2009 was ik geïnteresseerd geraakt in grafische vormgeving. En dan met name de grafische vormgeving van data.
Ik was het programma Pivot tegengekomen en op de demovideo zag dat er behoorlijk aantrekkelijk uit.
Helaas lukte het me toen niet, om het aan de praat te krijgen. Maar verderop in het jaar, als ik volledig met Windows 7 geïnstalleerd ben ga ik het opnieuw proberen.

Maar toen kwam de aankondiging dat er in het GDM een tentoonstelling zou zijn over het visualiseren van data. Onder de titel Infodecodata loopt die tentoonstelling nog tot 5 september 2010.


De tentoonstelling presenteert een overzicht van informatiedesign met beeldiconen, wetenschappelijke datavisualisaties, infographics en experimentele computeranimaties.



Het meest interessante aan de tentoonstelling vond ik Gerlinde Schuller met haar Designing Universal Knowledge.

Schuller gefascineerd door het idee om een allesomvattende, mondiale kenniscollectie samen te stellen. In het onderzoek voor haar boek Designing universal knowledge (2009) vroeg zij mensen wat volgens hen de meest universele beelden, gebeurtenissen en personen in de wereldgeschiedenis zijn. Op basis van die gegevens ontwierp Schuller een 26 meter lange tijdlijn van de Big Bang tot 2010, het heden

De tijdlijn van Designig Universal Knowledge is op internet te bekijken. Het boek heb ik meteen gekocht.

Waar het mij echter om gaat is een andere manier van visualiseren van data.
Dus ik zoek nog wat verder op internet en vind dan in Wikipedia een verschil tussen 'data visualisation' en 'scientific visualisation'.
OK, verder met datavisualisatie.
De wiki Digital Research Tools geeft een voerzicht van datavisualisatie tools en ook
Ismael Peña-López geeft in zijn ICTlogy-weblog een overzicht van data-visualisatie tools evenals een overzicht in het Smashing Magazine.
Voorlopig heb ik hieraan nog genoeg studiemateriaal:)