25 feb 2013

Afscheid Ger Spikman als bibliothecaris WUR




Op donderdag 14 februari 2013 werd er een minisymposium georganiseerd door de bibliotheek van Wageningen UR ter gelegenheid van het afscheid van Ger Spikman, die met pensioen gaat. Het symposium droeg de titel "Was sich liebt, neckt sich" en die titel slaat op de relatie bibliotheek en uitgever.

`was sich liebt, das neckt sich wie van elkaar houdt, die plaagt elkaar. Duits spreekwoord; veelal verkeerd begrepen vanwege de verwarring tussen het Duitse "necken" (plagen) en het Nederlandse "nekken" (de nek omdraaien, doden).

Ger zelf is een voorstander van een goed en plezierig contact met uitgevers en spreekt zelfs van een 'gemeenschappelijk belang'.
- Dat laatste wordt uiteraard wat pijnlijk als het over geld gaat. Commerciële uitgevers hebben als 1e belang altijd nog het geld verdienen voor de aandeelhouders, maar als je het beziet met de ogen van Martin Rasmussen van Copernicus en uitgevers als service providers klasseert naar de auteurs/onderzoekers toe, dan is het gemeenschappelijk belang helder.

Het begon een beetje te sneeuwen, toen ik tegen 3 uur bij het Forum gebouw arriveerde, maar er kwamen toch heel wat mensen naar Wageningen om afscheid te nemen van Ger.

De eerste spreker was Dhr. Felix Haest, Director Key Accounts Europe Elsevier, die Spikman prijst om zijn constructieve houding in de toch wat precaire relatie tussen bibliotheken en uitgevers. Hij ziet zelfs een beetje een leermeester in Spikman. Uitgevers luisteren heus wel naar bibliotheken. De recente boycot van onderzoekers richting Elsevier heeft intern wel degelijk effect gehad. Uitgevers, aldus Haest moeten zich meer technologisch ontwikkelen richting 'information solution provider', textmining en nieuwe manieren van digitaal publiceren. Waarin zij overeenkomen met bibliotheken is de slechte waardeperceptie, terwijl beiden toch een toegevoegde waarde hebben wat betreft duurzaamheid en kwaliteit.
De tweede spreker, Nol Verhagen van de Universiteitsbibliotheek van de Universiteit van Amsterdam, schetste een bijna karikaturaal beeld van de houding van sommige bibliothecarissen naar de uitgevers toe: zij menen de uitgevers te moeten bestrijden en vieren hun vooroordelen bot (open exces ipv open access). Maar zegt Verhagen "de Big deal heeft meer gedaan voor de beschikbaarheid van wetenschappelijke publicaties dan veel - andere - open access acties". - Dat is wat mij betreft wel weer erg door de andere bibliothecarissenbril gekeken, want de big deal heeft niets toegevoegd buiten de universiteitsbibliotheken, dus niet voor de individuele onderzoeker en ook niet voor niet-universitaire instituten, ziekenhuizen en bedrijven. Een vraag uit het publiek wees daar dan ook terecht op.
De laatste spreker wasProf.dr.ir. Arnold Bregt, Hoogleraar Omgevingswetenschappen Wageningen University en lid van de Wageningse bibliotheekcommisie. Het beeld dat hij schetste van de universiteitsbibliotheek 25 jaar geleden was bepaald hilarisch, maar ook onthullend, want volgens Bregt: er was toen juist sprake van open informatie, je ging er naar toe en kon erbij. De rol van de ub is een plaats te bieden voor studie en reflectie, broker en intermediair zijn, en het taakgericht geweten = continiteit. Letterlijk "bibliothecarissen, uitgevers en onderzoekers vergaan, maar bibliotheek blijft bestaan"
Ger Spikman zelf had uiteraard het laatste woord. In zijn visie is de onderzoeker bepalend, en de bibliotheek ondersteunend. De band met uitgevers is die van 'developement partner', er is een gezamenlijk belang en wederzijdse afhankelijkheid. Er moet meer overleg komen over een ander manier van publiceren, het gaat niet alleen ander business model, maar om meer digitaliseren dan alleen in de vorm van gedigitaliseerd papier.

Aansluitend op het symposium is er een informele receptie met een drankje en een hapje. er werd nog gespeeched door Marjolein Nieboer namens de UKB, door dr.ir. Peter Booman Directeur Facilitair Bedrijf Wageningen UR, en door Ger's opvolger Hubert Krekels en het werd opgefleurd met zang en gedichten door de medewerkers.
Kortom een mooi afscheid voor een mooie carrière.

Geen opmerkingen: