23 jun 2008

Overlevingsgids voor de wetenschapper


Deze gids bestaat uit drie delen: schrijven – presenteren – email en wordt ondersteund door een weblog: de survivalblog for scientist. Het is een initiatief van Ad Lagendijk, als natuurkundig onderzoeker verbonden aan het FOM-instituut.
Het bevat tips die Lagendijk voor zijn promovendi heeft verzameld.
In korte paragrafen (een van de harde richtlijnen is ' maak korte paragrafen') beschrijft hij een aantal wetenswaardigheden. Het geeft mij wel een klein beetje inzicht in hoe hij te werk gaat bij het schrijven.
Hij staat erg wantrouwig tegenover welke software of niet-wetenschappelijke ondersteuning. Enerzijds lijkt me dat goed: een gezonde scepsis t.o. Word bijvoorbeeld is wel op zijn plaats, maar een programma als Endnote is wel erg makkelijk om je referenties goed op te stellen en aan te passen vind ik. Lagendijk is van de harde school: dat doe je maar handmatig.
Hij zweert bij het tekstprogramma Tex, geen tekstverwerker zoals Word, maar een opmaaktaal, met een uitgebreid macropakket LaTex. Tex is vooral bedoeld voor wetenschappelijke teksten met veel wiskundige formules. Het stamt uit de jaren 80, maar er is een downloadversie 2007 beschikbaar (open source).
Lagendijk geeft ook tips over de omgang met referees (die hebben altijd gelijk) en uitgevers. Hij is een voorstander van open acces en vind zelfs dat -ongeacht wat een uitgever zegt – jij als maker recht erop hebt je eigen artikel beschikbaar te stellen.
In de presentatiegids gaat hij uit van het gebruik van PowerPoint: iedereen doet het en het is het beste programma op dit gebied. Advies: langzamer, grotere letters en minder tekst per dia, en nogmaals langzamer!
De ‘echte’ wetenschappelijke discours gaat via de gepubliceerde artikelen en dat moet je dan ook zo houden. Op een conferentie kun je wel iets nieuws presenteren,maar nooit op schrift in hand-outs of in de gepubliceerde ppt opnemen. Die sheets dan vervangen door een dia. Waarop staat dat het binnenkort gepubliceerd gaat worden in…etc.
Wat e-mailtips betreft is zijn uitgangspunt dat de inbox = to-do-list. En stel alles zo lang mogelijk uit, want veel problemen lossen zich over tijd vanzelf op.
Daarna archiveer je je e-mail op onderwerp.
Wat e-mail betreft is Ad best streng: foutloos schrijven en correct van ton en slechts een onderwerp per e-mail.
Al met al een lange lijst van tips, die wel aardig zijn omdat ze een klein kijkje geven in het proces van de wetenschappelijke publicatie, maar niet meer dan dat.

Geen opmerkingen: