Anders werken in virtuele teams

Daags voor vertrek naar Suriname kreeg ik het Library Technology report 'Changing the way we work’ binnen. Heel even overwogen om het mee te nemen op vakantie, maar ik besloot dat het voor iedereen gunstiger is als ik het eerst aan Deetje laat lezen.
En ja, Dee heeft een mooie log erover geschreven, dus wat betreft inhoudsbeschrijving kan ik het laten bij deze verwijzing.
Nu ikzelf nog.
Het leek mij een aardig rapport i.v.m. mijn interesse voor virtuele teams en e-moderating. En daar wordt dan ook uitgebreid aandacht aan besteed. Al uit de eerste parabel blijkt dat ook virtuele teams leiding nodig hebben. Dat lijkt me een open deur, want ik geloof i.t.t. Dee niet zo in vrijwilligheid, zaker niet waar het gaat om werkgerelateerde processen.
Wel min of meer verassend is dat maar liefst 86 % van de werknemers eigen software tools installeert. Vreemd toch dat er dan nog zoveel netwerken potdicht worden afgesloten. Wij gelukkig niet, dus wat zelf installeren betreft heb ik geen klagen, maar ze worden niet als desktop standaard aangeboden. De eindconclusie is dan ook dat met de overgang van de grote mainframe computers naar de individuele PC’s in netwerken eigenlijk de tussenlaag van groepsvoorziening is blijven liggen. Nu alles collaboratories is wat de klok slaat, moeten we ons meer daar op gaan richten.
Het rapport berust sterk op het werk van Ann Majchrzak en Arvind Makhorta, die op verschillend eplekken worden aangehaald. Met name hun artikel uit 2005: 'Virtual Workspace Technologies’ In MIT Sloan Management Review. Maar omdat ik dat een beetje oud vind ga ik in Sloan wat verder zoeken en vind ik een artikeltje (gesponsord door IBM) uit 2007 van Lynda Gratton: 'Working together..when apart’ met daarin 10 regels ‘ to make it work’. “Making It Work: Successful virtual teams share common traits, such as social-networking tools and the right mix of members, some of whom are already acquainted and others not”. En dan komen de vrijwilligers toch nog als waardevol om de hoek.