in de collegebanken

Afgelopen vrijdag heb ik weer een college uit de serie Cutting Edge Ecology gevolgd.
Aan de Universiteit van Wageningen, naast buitenstaanders en leken, zoals ikzelf en een Wageningse bodemdeskundige, waren er een flink aantal studenten, 3e jaars.
Die zullen dus zo’n jaar of 20 zijn, schat. Voor een groot deel, niet helemaal maat toch, opgegroeid met een digitale wereld. Met tv en internet.
Tot mijn verbazing had (bijna) geen enkele student een laptop bij zich: iedereen maakte braaf zijn/haar aantekeningen met pen en papier. Op zo’n collegedictaat, die je uit de blok kunt scheuren en dan later in een multomap bewaren.
Die heb ik heel vroeger zelf ook wel gebruikt.

Ik heb er een van de studentes expliciet naar gevraagd. Ze zei: “Ja, de meeste van ons maken aantekeningen met pen en papier, ik was al verbaasd om u met een laptop te zien”.
[Ze zei ‘u ‘tegen mij, omdat ik als overjarige student (en dan ook nog eens met een (mini-) laptop) een beetje uit de toon viel].

In de gangen zie je wel WUR-studenten op een laptop werken, en op een van de vele aanwezige computers (kun je als buitenstaander niet op terecht, want je moet met je WUR-account inloggen). Maar in de collegezaal niet.
Die is er bovendien ook niet voor ingericht, want er is geen stopcontact te bekennen.
Dus in de pauze, gauw een stopcontact gezocht in de gang om mijn EEEtje op te laden.

Ook een internetaccount is niet beschikbaar, want - in sommige zalen – is wel draadloos internet, maar alleen als je over een WUR-account beschikt. Bezoekers niet welkom lijken ze te zeggen daar in Wageningen.

Enfin, een tip voor de nieuwbouw van het onderwijsgebouw: leg stopcontacten aan in de collegezalen en geef bezoekers een guest login, is wel zo vriendelijk.

En wat die studenten betreft: ben benieuwd hoe lang die collegedictatenblokken nog gebruikt blijven worden?